23 jaar lang werkte Harry voor dezelfde werkgever. “Elke dag ging ik met plezier naar mijn werk. De geruchten over een reorganisatie deden al zes jaar de ronde, dus ik had dat naast me neergelegd. Toen kwam ik terug van vakantie en kreeg dezelfde dag te horen dat het einde verhaal was voor mij. Mijn naam was ‘getrokken’ bij de bezuinigingsronde en ik stond op straat.”
Het ging steeds slechter
“Mijn vader was net overleden en ik had totaal geen tijd om dat te verwerken. Ik moest solliciteren! Bij het UWV kreeg ik hulp bij het maken van een sollicitatiebrief, maar verder stond ik er alleen voor. Ik had geen enkele motivatie en het ging steeds slechter met me. Op een bepaald moment lukte het zelfs niet meer om de post te openen en rekeningen te betalen.”
Vier jaar lang leeft Harry van de erfenis van zijn vader. “Daar ben ik niet trots op”, zegt hij licht beschaamd. “Ik hield de schijn op, maar voelde me diep ongelukkig.” Zijn moeder kreeg met kleine stapjes vat op hem en hielp bij het legen van de brievenbus. “Samen hebben we het financiële stuk wat op orde gebracht zodat er geen dreigbrieven van deurwaarders meer kwamen.” Ook de broer van Harry wilde graag helpen. “Hij kwam met een folder van WIJeindhoven en pushte me om naar het open inloopspreekuur in de buurt te gaan.”
Verwonderd zegt Harry: “Ik kwam daar binnenlopen met een nors gezicht. Ik wilde mijn verhaal helemaal niet vertellen. De mevrouw van WIJeindhoven zag meteen dat er iets scheelde en nam de moeite om door te vragen. Toen brak ik en kon ik eindelijk om hulp vragen. Generalist Erika Swinkels werd aan mij gekoppeld. Ze kwam meerdere keren bij me thuis om te praten.” Lachend: “En ze stuurde me naar de Kom tot Bloei training.” Daar heb ik heel veel aan gehad. Je leert waar je goed in bent en wat je nodig hebt in je werk.”
Achtbaan van anderhalve maand
“De volgende stap was mijn aanmelding bij het Werkgelegenheidsteam (WGT) van de gemeente Eindhoven. Ik kreeg een Participatiewet uitkering en zij gingen op zoek naar een passende baan. Erika hielp me bij het maken van een cv en leerde me om dat op werk.nl openbaar te zetten. Zo kunnen bedrijven mij ook vinden. Ook startte ik als vrijwilliger bij Stichting Wereldhuis Eindhoven. Het was heerlijk om weer onder de mensen te komen. Ik bracht orde op zaken in mijn financiën en ging drie keer per week sporten.
“Het leek wel of ik in een achtbaan terecht was gekomen”, zegt Harry. Haastig vult hij aan: “Maar wel een hele leuke!” En toen kreeg hij na een paar weken ook de vraag van het WGT of ze zijn cv mochten doorsturen. “Ja, dat ging zo snel. Ik had nog nooit van mijn leven een sollicitatiegesprek gevoerd. Ik was kei zenuwachtig en had de hele nacht niet geslapen. Maar het ging goed. Het bedrijf was positief en ik had een baan!”
“Erika is fantastisch. Hoe zij mij heeft geholpen, dat is ongelofelijk. Zij nam de tijd, stond open voor mijn verhaal en daar ben ik haar eeuwig dankbaar voor. Ze heeft me op de juiste manier gemotiveerd en geholpen bij het stellen van doelen. Ik heb geleerd om hulp te vragen als het niet lukt en ik heb weer vertrouwen in mijn leven. Ook de angst om mijn huis kwijt te raken is weg, want ik heb een eigen inkomen. Het is zo fijn dat ik dankzij mijn moeder en mijn broer op tijd aan de bel heb getrokken bij WIJeindhoven.”